De deelstaat Arunachal Pradesh ligt in het noordoosten van India, en het grenst aan China, Tibet en Birma ( Myanmar). Het is een land van de ‘rising sun’ (opkomende zon). Arunachal Pradesh kent verschillende etnische stammen ( tribals). De bewoners van dit gebied leven van landbouw en de jacht. Het is een van de minst ontwikkelde gebieden van India.
Oost Arunachal Pradesh
Een korte achtergrond Arunachal Pradesh ligt in de noordoostelijke hoek van India. Het heet ‘het land van de rijzende zon’ en is de leefomgeving van 26 stammen stammen en hun sub-stammen verspreid over een oppervlakte van 87,400 vierkante kilometer. Dit land grenst aan China, Tibet, Bhutan en Myanmar en bestaat uit de met sneeuw bedekte bergen van de Himalaya en overstromingen van riviervalleien. Een verscheidenheid van stammen zoals de Noctes, de Wanchos, de Adis, de Monpas, de Tagins, de Tutsas, de Lazus, de Tangsas, de Singphos, de Miris, de Khamtis, de Akas, de Apathanis en de Nishis leven met hun cultuur, dialect, kostuums, festivals en andere eigenaardigheden. Ontwikkelingsprogramma’s hebben het gras-hoofdniveau niet bereikt. Sommige van deze stammen blijven daarom, sociaal en economisch achtergesteld.
Levensonderhoud
Mensen verrichten in het algemeen verschuivende teelt op de heuvels en in de riviervalleien. Elk jaar wordt een deel van het dorps land gewist en verbrand . Vervolgens is het land uitgeroeid en zaden zijn gezaaid. Ze maken geen gebruik van mest. Irrigatie is niet beschikbaar. Tijdens de hevige moessonregens veroorzaakt erosie van de bodem grote schade aan de gewassen. Na de jaarlijkse oogsten, wordt dat veld gestaakt en een ander is voorbereid op een nieuwe plek. Mensen keren pas terug naar het eerder gecultiveerd land slechts eenmaal in 7-9 jaar. De belangrijkste gewassen zijn rijst, maïs, Millet, yam, ananas, bananen en peren. Landbouw is niet aangevuld met vee fokken. Inname van voedsel is niet aangevuld met zuivelproducten
Economische activiteiten
De activiteit is beperkt tot zelfvoorzienende landbouw en is inkomensgarantie. Grootschalige vee zijn ongewoon, maar individuen houden runderen, varkens en kippen. Landbouwproducten worden volledig verbruikt en er is niet genoeg voor een commercieel doel. Zelfs toegang tot eventuele alternatieve middelen van bestaan geïnitieerd door de regering hebben ze niet.
Land is goed voor cash gewassen zoals thee, koffie en tuinbouw producten zoals ananas en bananen. Er zijn sommige individuele initiatieven in het gebied. De meeste mensen hebben niet de capaciteit om zelf te verbouwen.
Binnenlandse leven
Huizen zijn gebouwd in clusters en niet zeer ver van elkaar. Dit was in eerste instantie een defensieve structuur tegen aanvallen van buiten. Een plaats kan bestaan uit dertig of zelfs tweehonderd huizen. Elk dorp heeft zijn eigen velden voor het verschuiven van teelt tot een redelijke afstand van tien kilometer. Sommige stammen bouwen hun huizen op palen, rechthoekig van vorm en een dubbele slopped dak met bladeren. De kamer heeft een open haard. De graanschuur is afzonderlijk gebouwd op palen vrij hoog. Alle huizen zijn gebouwd op een coöperatieve basis. Materialen zijn door de eigenaar van het huis vanuit de bossen gebracht. Rijst bier en varkensvlees worden geserveerd aan de mensen die het huis bouwen
Gezondheidskwesties
Ontbering in gezondheid, een belangrijk onderdeel van menselijke armoede, wordt gemeten door het percentage van mensen die niet te leven hebben tot aan de leeftijd van 40 jaar. In Arunachal Pradesh, het steile en heuvelachtig terrein, de ontoegankelijkheid en verspreide woningen binnen het gebied leiden tot slechte toegang tot medische voorzieningen en bijgevolg, een slechte gezondheidstoestand. In Arunachal, 28 procent van de mensen daarvan wordt verwacht dat ze niet overleven voorbij de leeftijd van 40. In een land zoals India zijn de verhoudingen van mensen die sterven vóór 40 naar verwachting slechts 16,7 procent. Dus, zijn aanzienlijke verbeteringen in medische zorg vereist voor het verhogen van de levensduur van de mensen. Een gebrek aan medische faciliteiten, medicijnen en de aanwezigheid van overtuigingen in spoken en geesten hebben mensen gemakkelijk slachtoffer gemaakt van allerlei ziekten en velen sterven elk jaar. Uit recente enquêtes blijkt dat Maternal Mortality Rate (MMR) en kind Mortality Rate (CMR) zeer hoog zijn in deze regio. De cijfers van 1999 zetten CMR op 4,4%. Rekening houdend met constant kinderen krijgen en hard werken hebben vrouwen teruggebracht tot de laagste gezondheid grenzen. Er zijn alleen regering artsen in de regio. Ziekenhuizen zijn gelegen in het hoofdkantoor van de districten. Sommige dorpen zijn te ver om van de medische bijstand gebruik te kunnen maken. Zieke mensen naar het ziekenhuis brengen is het moeilijkste ding aangezien het voetpad is gemaakt over de heuvels en door valleien. Vaak komen mensen aan de artsen en de patiëntenverenigingen naar de voorwaarde informeren om de geneeskunde terug mee te nemen naar het dorp. De meeste van de kinderen hebben geen inentingen ontvangen
Ondergewicht kinderen
Een studie op kind ondervoeding in Arunachal Pradesh is een zeer recent verschijnsel. Pas sinds de jaren negentig, heeft men enkele pogingen gedaan om te beoordelen in hoeverre er sprake was van kind onder voeding in de staat. Volgens de enquête District voeding Profiel (DNP), 1995-96, was dat zo hoogdat 56,8 procent van de kinderen in de 0-4 leeftijdsgroep aan ondergewicht leed. Onder de Staten van Noord-Oost India was dit cijfer het hoogste in Arunachal Pradesh. Voor India als geheel is het gemiddelde 41,4 procent, dat is aanzienlijk lager.
Immunisatie dekking
Immunisatie beschermt kinderen tegen ziekten, zowel in de kindertijd als in de volwassenheid. In 1986 maakte de regering van India een immunisatie programma tot het ‘universele’ uit te roeien van enkele van de overdraagbare ziekten die kinderen in het land teisteren. In weerwil van het programma en het woord universele, hebben een aantal staten in het land, met inbegrip van Arunachal Pradesh, is het niet tot echt ‘universaliseren’ gekomen. Een onderzoek naar de immunisatiestatus van kinderen blijkt dat de dekking in Arunachal minder dan de helft van de immunisatie dekking op nationaal niveau is. De nationale familie gezondheid enquête-2 (NFHS-2) heeft gevonden dat in Arunachal slechts 20,5% van de kinderen (in de leeftijdsgroep 12-23 maand) zijn ingeënt volledig tegen DPT, Polio, BCG en mazelen tijdens 1998-99. Het cijfer voor het land, als een geheel, was 42 procent.
Veelvoorkomende oorzaak van ziekte en dood In Arunachal Pradesh,is malaria, een ziekte die met succes onder controle is in vele delen van de wereld, is endemisch en het eist tijdens elke regenachtige seizoen, een hoge tol van leven, vooral van mensen die in de afgelegen gebieden wonen. In veel gebieden, met name in ontoegankelijke dorpen, is de incidentie van malaria zeer hoog.
Geletterdheid status
Geletterdheid is laag onder de landelijk dorpsbevolking. Aangezien 90% van de mensen landbouwers zijn, en zij geen onderwijskansen hadden in het verleden en zij ook niet echt voldoende weten wat de functie van het onderwijs is. De leerkrachten worden van naburige staten gerekruteerd. Dankzij deze factoren in het onderwijs, noch aan het motiveren van de mensen om naar school te gaan is iets gedaan.
De afwezigheid van voldoende onderwijs faciliteiten, zowel op de primaire en bovenste primaire niveau leidt tot een grootschalige prevalentie van dropouts en niet-inschrijving. Dropout tarieven op de primaire en bovenste primaire niveau in Arunachal in 2003 respectievelijk 20 procent en 36 procent. De belangrijkste redenen voor het niet inschrijven en de uitval van de kinderen in de leeftijd 6-17 jaar, als bepaald door NFHS-2 groep, zijn dat de school te ver weg is (meer jongens dan meisjes gaf deze reden), of dat de kinderen zijn gedwongen om voor thuis te werken (zowel jongens als meisjes hebben dit genoemd als een reden), en niet geïnteresseerd in studies (meer jongens dan meisjes gaf dit als reden). Kosten was ook een probleem en tussen 10 tot 15 procent van de kinderen zei dat dit de belangrijkste reden was voor hen om niet naar school. Het percentage van kinderen die aangaf dat ‘de school is te ver weg’ als de belangrijkste reden voor het niet bijwonen van school is het hoogste in Arunachal Pradesh onder de Noord-Oostelijke staten. Daarom is het noodzakelijk dat er voldoende bevoorrading is van onderwijs faciliteiten. De oprichting van inter-village kostscholen is een oplossing voor het probleem van het opzetten van scholen in kleine en afgelegen gebieden
Ongeveer 60% van de kinderen hebben niet de gelegenheid voor onderwijs. De ouders spelen hier een zeer kleine rol in de opvoeding van hun kinderen vanwege gebrek aan financiën en de nodige studiematerialen zoals boeken, uniformen en instrumenten.
Ook hier wil de stichting waar mogelijk hulp bieden.
